k wou dat k niet mezelf was.!

ik wou dat ik niet mezelf was.
Dat ik durfde te praten in de klas.
Dat ik niet die spanning had elke dag.
Dat er iemand was die me zag.
Die me helpen kan met alles wat tegen zit.
Die zorgt dat ik niet denk alles wat ik kan is dit.
Fouten maken dat is het enige wat ik kan.
Maar wanneer stopt het dan.
Ik hoor mezelf te accepteren.
En weer op te staan na het bezeren.
Ik wil gewoon ook een keer degene zijn die praat.
Die met alle meiden om der heen staat.
Het middelpunt van de groep zijn.
en niet zo bang zijn en klein.
Alles wat ik doe, doe ik niet zomaar.
Ik kan even praten met iedereen hier en daar.
Bij mij komt er altijd een maar.
& dan is het weer is te zwaar.
Vriendinnen maken lukt me ook niet.
Ik weet dat iedereen dat ziet.
Omdat ik stil ben laten ze het maar.
Met mij contact maken is ook veel te zwaar.
Als ik maar 1x kon kiezen wat ik deed.
Als ik maar 1x af kon van dit leed.
Dan was ik niet wie ik nu was.
Dan was ik het middelpunt van de klas.

© Copyright faaaabb!!

Ingezonden door

faaaabb!!

Geplaatst op

07-09-2011

Over dit gedicht

k ben altijd stil en rustig en ik kan dat niet accepteren en ik weet meer mensen kunnen dat niet daarom dit gedicht!

Tags

Accepteren Eenzaam Mezelf Probleem Verdriet Vrienden