Een traan van geluk
Hij schonk haar steeds een roos,
zo toonde hij zijn liefde aan haar,
hij maakte dat zij bloos,
voor haar een waardevol gebaar.
Zijn woorden vulde haar met kracht,
zo kon ze haar problemen makkelijker aan,
hij had een lichtpuntje in haar leven gebracht,
als een ster hier ver vandaan.
Haar vleugels gesprijd,
als een mooie engel in de nacht,
ze voelde zich zo bevrijd,
omdat hij op haar wacht.
Een traan van geluk,
gleed af langs haar wang,
zij leefde niet langer meer onder druk,
in haar zoektocht naar een uitgang....
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
13-08-2011
Over dit gedicht
....... ........ ........