Mijn pijn

Het is vroeger wat ik mis,
De gedachte dat alles goed komt, is wat is wis.
Want als ik toen wist, van de spijt en het gemis,
Had ik de dingen anders gedaan,
Dan waren dingen anders gegaan,
had ik volgehouden en op beide benen blijven staan.
Door blijven gaan, zonder steeds door te slaan.
Maar het is te laat, de stres heeft me brein gehaald.
In alle doelen die ik voor ogen had, ben ik gefaald.
Ik ben verdwaald, in me eigen weg, die ik zelf heb gemaakt.
Op de paden die ik loop heb ik veel mensen geraakt,
ken mezelf niet eens meer terug, agressief, depressief, lichtgeraakt.
Ik vraag me elke dag af, hoe het dan geworden was,
Als ik niet zoveel tegenslagen kreeg, en je het inzag, en de pijn in me ogen las.
Want als zoveel dingen fout gaan, krijg je een kras, op je hart,
Je voelt je zo slecht dat je moet checken of je hart nog klopt in je borstkas..
Ik ben gefrustreerd omdat ik weet dat ik fout ga en fout sta.
Machteloosheid en agressie is de reden dat ik alweer de muur sla.
En zo blijft het doorgaan tot de dag dat ik voor eeuwig neerga.
Onder invloed van drank en drugs, wazige blik in me ogen.
En dan ben ik degene die voor der nichtjes het goede voorbeeld hoort te tonen.
Ongelooflijk, maar dit gedrag is nu een gewoonte,
Ik vrees dat als er niks verandert, ik word weg gedonderd uit me eigen woonplek.
Want me moeder, ik weet ik maak der gek.
Ik wil het zo graag goed doen, maar het is alsof de duivel me ervan weerstaat.
Wanneer ik het goede pad wil kiezen is het alsof hij me neerslaat,
Dus dan sta ik weer op straat, met de fles in me hand, en dan wordt er weer over me gepraat. En dan later komt pas het verstand.
Als ik het allemaal anders had gedaan, misschien was ik dan wel niet aangerand,
en in deze problemen beland.
Maar de consequenties merk je pas naderhand. Het is te laat.
Alles om me heen is wat ik nu haat.

© Copyright Kim

Ingezonden door

Kim

Geplaatst op

01-08-2011

Over dit gedicht

graag wat laten weten als je hem overneemt X

Tags

Pijn Spijt Verdriet Verslaving Waarheid