Sta me bij

sta me bij, als het even minder gaat,
raap me op als ik val,
ik hoop dat je me nooit in de steek laat,
en me niets verwijten zal.

Wees mijn stem,
in mijn moment van zwijgen,
zit soms zo klem,
dat ik er geen woord meer uit kan krijgen.

Ben mijn zicht,
want zie alles zo zwart,
geef me weer overzicht,
want het leven is me nu te hard.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

22-07-2011

Over dit gedicht

een helpende hand gevraagd...

Tags

Pijn Steun Verdriet