Sta me bij
sta me bij, als het even minder gaat,
raap me op als ik val,
ik hoop dat je me nooit in de steek laat,
en me niets verwijten zal.
Wees mijn stem,
in mijn moment van zwijgen,
zit soms zo klem,
dat ik er geen woord meer uit kan krijgen.
Ben mijn zicht,
want zie alles zo zwart,
geef me weer overzicht,
want het leven is me nu te hard.
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
22-07-2011
Over dit gedicht
een helpende hand gevraagd...