Het onzichtbare schild

Ik wil en kan niet huilen. Dat maakt het alleen dat ik in het middelpunt sta, en dat is nou net wat ik wil vermijden. Het gevoel dat je wil schreeuwen en niet meer op wil houden, daar heb ik mee leren leven. Ik ben hard van binnen en van buiten. Ik hoef geen medelijden. Maar als je me vraagt hoe het met me gaat, breek ik.

© Copyright Meike

Ingezonden door

Meike

Geplaatst op

20-07-2011

Over dit gedicht

Voel jij je ook zo?

Tags

Boosheid Verdriet