Als een dolksteek

Als een dolksteek bij een flinke donderslag,
het is dat ik je te laat doorzag,
veel onnodig verdriet geleden,
de jaren zijn doelloos voorbij gegleden.

Pijn dieper dan de diepste genadeslag,
hoor ik nog steeds die nare lach,
als ik denk aan jou armen om me heen,
verankert zich in mijn maag een grote steen.

Vertrouwen kapot tot het laatste sprankje hoop,
ik weet ondertussen wel wat er zoal is te koop,
langzaam krabbel ik weer op en voel de nieuwe kracht,
ik kan opnieuw beginnen, wie weet war er nog op me wacht.

© Copyright Verwijderde gebruiker