Snijden


het bloed wat over mijn armen loopt,
druipend van mijn pols over mijn vingers.
zich uiteindelijk nestelend in het tapijt
om daar voor altijd te blijven liggen.

Het bloed druipt er van af
wanneer het loskomt van mijn linkerpols
het bloed kalmeert me en maakt me rustig
al is het maar voor even

Want als ik de littekens zie
en aan de pijn die ik mezelf heb aangedaan
word ik boos op mezelf en rollen de tranen van mijn gezicht.
en in de waas van de tranen druk ik mijn mes op mijn pols.

© Copyright AGirlWhoLoveGreenDay

Ingezonden door

AGirlWhoLoveGreenDay

Geplaatst op

02-07-2011

Over dit gedicht

SomethingAboutMe

Tags

Emo Onbegrip Pijn Snijden Spijt Verdriet