depressie

Verdriet en een pijnlijke stilte wat in je heerst,
gevoelens van onmacht, wat je voortdurend beheerst.

Niet kunnen omgaan met je gevoel,
niet weten, wat is je doel.

Voortdurend in ontwetenheid moeten leven,
geen liefde meer kunnen geven.

Helemaal in jezelf verloren, in een donker dal,
waar je voor jou gevoel, nooit meer uitklimmen zal.

Langzaam verdrinkend in al je verdriet,
overspoeld door al je emoties, en niemand die het ziet.

Stiekem een stil verlangen, voor een helpende hand,
in de hoop dat je langzaam uit je depressie beland.

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

24-06-2011

Over dit gedicht

tja het zegt al genoeg........

Tags

Donker Haat Pijn Verdriet