Je mag niet opgeven
Het is een nieuwe onzekere dag..
Met de vraag of jij het redden mag.
Waarom moest het jou overkomen,
ik wou er nog niet eens over dromen.
En zonder jou kan ik niet leven, ga je straks de wereld aan mij geven?
Je mag me niet verlaten, ik kan je niet laten gaan, je bent nog veel te jong,, je moet nog blijven bestaan!
Ik word de laatste dagen elke dag wakker met tranen in me ogen, en vragen die in me hoofd rondspoken.
Heb je deze dag gered, of niet?
Ik ben niet iemand die graag ziet dat iemand opgeeft.
Je mag niet opgeven, dat doet me zoveel pijn.
Ik vraag je 1 ding; Mag ik alsjeblieft nog een tijdje bij je zijn?
© Copyright Gedichtenbundelmeid
Ingezonden door
Gedichtenbundelmeid
Geplaatst op
20-06-2011
Over dit gedicht
Ik heb geschreven over iemand die op sterven ligt.