Bommen die invallen

Alleen in een ruimte, vol geluiden en mensen.
Vol met geluiden maar toch alleen.
Elk geluid valt in als een bom.

Druppels die vallen in een emmer, jaar in jaar uit, tot de emmer vol is...
Het water vult je hoofd, vol met druk.
Angst, en geluiden die harder lijken dan ze zijn, tot dat er door geluid en water kortsluiting ontstaat. een enorme piep die dagenlang door gaat, een druk zo groot.

je hebt er geen grip meer op,
je komt er niet meer uit.
het is vol, te vol.
te vol om na te denken,
te vol om te leven.

© Copyright Elisa

Ingezonden door

Elisa

Geplaatst op

14-06-2011

Over dit gedicht

dit is 1 van mijn eerste gedichten reactie zal ik fijn vinden en tips

Tags

Bommen Verdriet