Bommen die invallen
Alleen in een ruimte, vol geluiden en mensen.
Vol met geluiden maar toch alleen.
Elk geluid valt in als een bom.
Druppels die vallen in een emmer, jaar in jaar uit, tot de emmer vol is...
Het water vult je hoofd, vol met druk.
Angst, en geluiden die harder lijken dan ze zijn, tot dat er door geluid en water kortsluiting ontstaat. een enorme piep die dagenlang door gaat, een druk zo groot.
je hebt er geen grip meer op,
je komt er niet meer uit.
het is vol, te vol.
te vol om na te denken,
te vol om te leven.
© Copyright Elisa
Ingezonden door
Elisa
Geplaatst op
14-06-2011
Over dit gedicht
dit is 1 van mijn eerste gedichten reactie zal ik fijn vinden en tips