Verborgen

Ik verberg mijn ogen achter donker glas
Bang dat iemand mijn gevoelens ziet
De pijn op mijn lichaam leest die ik bekras
Ik wil het verborgen houden, mijn verdriet

Ik draag mijn gevoelens overal naar toe
Zowel de pijn als het verdriet dat ik heb
Ik moet er altijd mee lopen al ben ik moe
Mijn eenzaamheid is echt en niet nep

Ik voel de angst van eenzaam zijn altijd
Ik zie geen kleur meer in het leven
Misschien heb ik hiervan wel spijt
Hopelijk duurt deze pijn maar even

De pijn is intens ik voel haar altijd
Ik kan niet leven met dit gevoel
Ik zou wel willen springen zonder spijt
Is er dan niemand die snapt wat ik bedoel

© Copyright Internet dichter