Dovend licht

Het zal niet lang meer duren.
Het kaarsje gaat zo uit,
Want het brandt al uren.

Ik maak zo weer kennis met het duister,
Ik sla de dekens over me heen.
In de verte hoor ik een zacht gefluister,
Voel me zo bang en alleen.

Op naar de morgen,
Dan is er weer licht.
Helemaal geen zorgen.
Weer een blij gezicht.

© Copyright Laska119

Ingezonden door

Laska119

Geplaatst op

01-06-2011

Over dit gedicht

Over iemand die bang is in het donker.

Tags

Duister Licht