Mijn duurste fouten
Een traan glijd langs mijn wang naar beneden,
Dat vanwege een hele goeie reden.
Het spijt hebben van wat ik je heb aangedaan.
Ik heb weer een stomme fout begaan.
De traan bereikt mijn lippen,
En proef daarbij het zout.
Nu heb ik weer spijt,
Want ik maak alweer de volgende fout.
Iedere morgen kom ik uit bed,
Snel even ontbijten en al koffie gezet.
Vervolgens doe ik de voordeur achter mij dicht,
Maar wel bedenkend wat ik bij je heb aangericht.
Mijn fouten probeer ik te voorkomen,
Maar steeds worden die kansen mij ontnomen.
Want dan maak ik de dure fout weer,
En nu in het heden doet dat me nog altijd flink zeer.
Mijn duurste fouten maak ik bij jouw,
Maar dat waarschijnlijk omdat ik ziels veel van je hou.
© Copyright Laska119
Ingezonden door
Laska119
Geplaatst op
01-06-2011
Over dit gedicht
Over iemand die steeds fouten maakt bij een goeie vriendin, en daar vervolgens over in blijft zitten.