Verslaafd aan Jou
het is stil en het is donker
nergens licht
en mijn hart bonkt
mijn hart mist
mijn hart is verslaafd
het is koel en voel het gemis
nergens een schim
en mijn ziel bekend
mijn ziel mist
mijn ziel is verslaafd
verslaafd aan jou
verslaafd aan jou
verslaafd aan jou
dus hier komen de herinneringen
gedachtes en onze dromen
alles doet mij denken aan jou
alles maakt mij vrolijk
alles maakt mij verslaafd aan jou
verslaafd aan jou
verslaafd aan jou
verslaafd aan jou
nu je bij me weg bent
voel ik het gemis
nu je weg bent
voel ik wat mijn verslaving is
moeilijk toe te geven
en hoe zeg ik dit tegen jou?
help me! verga van de pijn
ben verslaafd aan jou!
© Copyright Samuël van der Meij
Ingezonden door
Samuël van der Meij
Geplaatst op
04-08-2008
Over dit gedicht
geschreven dankzij Susanna, die nu steeds mijn thema"s bedenkt