Mijn toekomst weer in eigen handen?

Wat zijn het toch voor tijden.
De onzekerheid de angst ik wil het vermijden.
Ik kan er niet bij.
Want het maakt mij niet blij.
Toch komt het keer op keer.
De onzekerheid ik wil het niet meer.
Krijg ik een wsw indicatie?
Krijg ik een beetje rust?
Ik weet het niet meer.
De onzekerheid het doet zo,n zeer.
Ik wil zo graag blijven.
Het geeft mij de rust en structeur.
Maar nu zie ik alleen nog die muur.
De muur van angst en onzekerheid.
Wordt ik hier deze week uit bevrijd?
Zeggen ze ja of zeggen ze nee?
Ik heb geen idee?
Maar de onzekerheid en angst ik kan er niet mee.
Ik wil zo graag weer rust.
Want dit werk geeft mij weer plezier.
Geen werkdruk geen werkstress.
Maar gewoon weer wat rust.
Ik hoop op een indicatie want dan heb ik rust.
Dan kan ik weer kijken naar een toekomst.
Een toekomst in mijn eigen tijd.
Want de werkdruk en werkstress van een gewone baan.
Ik kan het nog niet aan.
Wat er gaat gebeuren het geeft mij nu nog angst.
Het idee dat ze het gaan afwijzen maakt mij nu nog het bangst.
Maar ik heb ook nog steeds de hoop.
De hoop dat ik kan blijven.
En weer rust en een toekomst beeld kan krijgen.

© Copyright Verwijderde gebruiker