Geslagen

steeds weer,
doet het zeer,
om haar zo te zien lopen,
om zichzelf te verkopen.

ze is niets,
lelijk en zoiets,
heeft geen zin,
of recht op een gezin.

moet alleen maar lijden,
moet van geluk worden gescheiden,
haar wang is blauw,
overal auw.

en het maakt je kapot,
en ze denkt het is haar lot,
waar niets van klopt,
geslagen en geschopt,

en die ene klap,
boven de trap,
werd haar fataal,
en zoiets is niet legaal!

in coma geslagen,
om haar dood in te jagen,
in coma gestorven,
haar liefde bedorven...

weg uit het oog,
maar niet uit het hart!
we denken aan je lieve schat,
eens zien we je weer, weet dat!

met veel tranen en liefde geschreven voor jou!
Celine, Koen, Joey, Sjoerd, Naomi, Lèon, Karin en Sanne, de mensen die het wisten, maar niks hebben gedaan. (als je wist hoeveel spijt we hebben! konden we de tijd maar terug draaien...)

© Copyright Celine