Ijskoud

koud,
ijskoud
alsof je me verliet
alsof ik alles kwijt was

kaal,
kale takken
zijn alles wat je ziet
witte mantel, rustend op gras

wit,
sneeuwwit,
helder licht vanboven
donker en dood op zijn bodem

glitters,
op die laag,
op die koude
ijskoude mantel

warmte,
winterzon,
verdrijver van het kale
die ijskoude mantel

ik als sneeuw
jij als mijn zon
als diegene die
me doet herleven

koud door eenzaam
kaal door gemis
wit als de dood
glitter wordt herrijzenis

warmte,
je aanwezigheid,
die ik nodig heb
me bevrijdt uit deze kille omhelzing

en je warmte mijn hart doet smelten

© Copyright Alexis Boileau