Annebel

Er was er eens een elfje,
Dat heete Annebel,
Ze liep door een gewelfje,
En wat deed ze dat toch snel.

Ze rende, en ze rende,
Ze stopte er nooit mee,
En als je riep, en als je riep,
Dan zei ze heel hard: NEE!!!

Daar rende ze, daar rende ze,
Dat deed ze heel de dag,
Tot dat de koning van het land,
Het ook een keertje zag.

Het is een schande, schreeuwde hij,
Wat moeten we beginnen?
Toen haalde hij een heel lang touw,
en 7 ezelinnen.

Toen werd dat arme, arme elfje.
Tot haar groot verdriet,
Zo getrokken uit het ren-gewelfje,
Maar veel hielp het niet.

Toen is die malle Annebel,
Weer aan 't rennen gegaan,
Maar dan niet in het ren-gewelf,
Maar in de Konings-Laan.

Dus heel mischien, ja heel mischien,
Als je het willen zou,
Kan je haar aan het rennen zien,
Maar ga dan ook maar gauw!

© Copyright Tessa K

Ingezonden door

Tessa K

Geplaatst op

26-04-2011

Tags

Elfjes Rennen Vrolijk