Natuur

Met angst en beven
Vraag ik me af waar de zomer is gebleven

De ene na de ander depressie volgt elkaar op
En dat is voor alles in de natuur een grote strop

Waar zijn de vogeltjes gebleven
Die ons met hun gezang omgeven

Tevens bedenk ik me weer
Er zijn ook weinig vlinders meer

Is de aarde nu al zo uitgeput en moe
Waar moet dit allemaal naar toe

De mens blijft maar nemen om het grote geld
De “geleende” aarde is niet wat nog telt

Hoelang kan dit nog blijven bestaan
Voor alles ten onder dreigt te gaan

Daar zouden we aandacht aan moeten schenken
En proberen er iets beters op te bedenken

Waar zijn die zomers vol zonneschijn en vrolijkheid
Ook door onvrede van de mensen is dat verleden tijd

Velen vinden mij misschien een echte “tut”
Maar feit blijft dat de aarde raakt uitgeput

Wij voelen ons heel wat mans
Maar de aardas ligt in onbalans

Als we niet ingrijpen op tijd
Zijn we straks het hele klimaat kwijt
En belanden we weer in een soort ijstijd

Wees zuinig op ons “moedertje” aarde
Dan behoudt het voor ons nageslacht
Ook nog lang zijn waarde

© Copyright Loes Tuk