Verliefdsels.

Dieper dan de diepste liefde verborgen in een duistere spelonk van mijn bewustzijn, verlicht ik jouw gelaat en wacht op dat speciale gevoel dat jij bij mij binnenlaat.

Hartstocht wacht op bevrijding in dit verborgen dromenland.
Ik speel met strelende luister en dans met mijn verliefde schaduw langs de glimmende rotsenwand.

Op zoek naar jouw gedaante in het donker van de nacht, het krijsen van een kraai die mij niet verwacht.

Ik luister naar jouw lippen in verschraalde dorst en snak naar het lavende water dat de brand uit mijn vuur verlost.

Het wemelt nu van binnen, van ongeremde lust,een man buiten zinnen die zijn liefste in passie kust.

Schoonheid is een raadsel, een woord van zorgen daar.
Ben ik nu een prins en betover ik haar?

Ik berijd mijn witte schimmel hoog in de lucht en voel jouw warme lichaam in flitsende vogelvlucht.

Ik dans nu op de wolken vederlicht en wacht op de maan die jouw haren verlicht.

Als de zon weer gaat schijnen is mijn betovering voorbij, als het licht zich gaat verspreiden verdwijnt het duister in mij.

Ik lach naar je ogen en droom nog een keer, ik weet nog iets dierbaars van de vorige keer.

Zo’n blik in het donker van die ene keer geeft mij een verliefde smaak van ontelbaar meer.

Schoonheid is gekomen, later weer vergaan, namen zijn vergeten, verliefdsels blijven bestaan.

© Copyright j.j.v.verre