wij drietjes (net uit het blijf van me lijf huis)

Mama kan 't niet vaak genoeg zeggen
en weet ook niet hoe ze het uit moet gaan leggen.
Op jullie weg komt nog veel pijn en verdriet,
maar zo wilde mama het helemaal niet.
Als mama dit van te voren geweten had,
geloof me, dan had ze het heel anders aangepakt.

Tuurlijk wilde mama jullie een normaal leven geven,
maar zo met z'n drietjes valt ook goed te leven.
Oke het is misschien niet zoals het hoort,
maar alles beter dan klappen krijgen of misschien wel moord.
Het is mama's plicht jullie te beschermen,
en nu kan ze zich beter over jullie ontvermen.

Je hebt zoveel gezien en voor de kaken gehad,
het duurde even maar nu zijn we het spuugzat.
Natuurlijk is dat voor je kleine koppie veels te veel,
het kan echt geen kwaad dat je het met een ander deelt.
Er veel over praten is zeker goed voor jouw,
Alsjeblieft vergeet niet dat mama van je houd.

En jij, mijn kleine man, zat nog veilig in mama's buik,
pas in juni nam jij de grote duik.
Vanaf dat moment spookt er van alles door mama der hoofd,
Jouw en je zus beschermen dat is wat mama beloofd.
Nog maar zo klein en de ellende al zo hoog
O het spijt me schat, nu houd mama het niet meer droog.

Het enige wat mama wil is dat jullie gelukkig zijn,
ook al zijn jullie nu nog zo klein.
Een leven met veel minder pijn en verdriet,
want dat wilt helemaal niemand niet.
Elke dag gaan we met z'n drietjes vooruit,
"WE REDDEN HET WEL", zeggen we héél héél erg luit!!!

© Copyright kimm visser