De draak

De zilveren ogen van de draak
Glinsterend tegen de volle maan
Druppend verloor de draak zijn bloed
Gevaar.
Niet voor de ander, maar voor hem
Zijn lichaam, anders zo sterk
Ingevallen, doods
De stekels op zijn lichaam uitgevallen.

De kettingen in zijn poten en hals
Vol met spijkers
Zodat:
Bij iedere beweging die hij maakte ze diep zijn lichaam indrongen

Voetstappen
Een sprankeling hoop zat er in zijn ogen toen hij op keek
Hij wist wie het was
Iedere avond kwam ze daar
Pratend over van alles, vragen waar ze geen antwoord op kreeg
Haar stem maakte hem rustig
Het enige waar hij rustig van werd
Soms heel soms viel hij zelfs in slaap
Vaak als hij wakker werd lag zij met haar kleine lichaampje op zijn neus

Ze was eenzaam, hij was eenzaam
Als ze samen waren was het goed
Zij was, net als hem anders
Een klein tikje anders
Toch wou niemand iets met haar te maken hebben


Geen geluid
Stilte
Akelige stilte
De draak lag met zijn kop op de grond
Roerloos met een klein lichaampje op zijn neus
Dat evenmin bewoog als hij

Uit verdriet gestorven
haar tranen konden niet terugkrijgen wat ze verloor

Haar enige vriend vermoord.

© Copyright Ruka

Ingezonden door

Ruka

Geplaatst op

02-04-2011

Tags

Draak Fantasie Moord