Opgesloten

Opgesloten in mezelf,
denkend over dingen,
had ik dit wel moeten doen,
heb ik me laten dwingen

Nu is er geen weg meer terug,
ga er van genieten,
denk nu even niet,
aan die stomme grieten.

Maar nee,
de angst gaat door mijn hoofd
dadelijk nog een keer,
nog een keer verdoofd.

De drugs maakt me kapot,
alles dat doet pijn,
wat kan ik er tegen doen,
dit is toch niet fijn?

Dan kan ik weer iets zien
dan is het voorbij
drugs gaan er niet meer in,
zeker niet bij mij!

© Copyright Imkeee

Ingezonden door

Imkeee

Geplaatst op

18-03-2011

Over dit gedicht

Meisje gedwongen drugs

Tags

Drugs Dwingen