Mannah uit de hemel

als klaver vier
wolkt geluk
de hemel blauw

ploegt rijkdom
door het arme land
haar nieuwe voren

mannah uit
de hemel wuift met
dikke aren in het koren

maar herfstig sparen
was vergeten toen
winter zich liet weten

de klavers zijn bevroren
geluk is geen lang
leven meer beschoren