Eenzaam in mijn verdriet

Het voelt weer zo raar.
Ik ben niet eens alleen.
Maar eenzaam voel ik mij maar.
Eenzaam in mijn verdriet dat niemand ziet.
Het zit te diep.
Ik kan het niet uiten.
Het doet te zeer.
Herhinderen er aan ik wil het niet meer.
Maar telkens komt het weer.
Telkens doet het weer zeer.
Ik wil het wel vergeten.
Maar het gaat niet.
Het is een stukje verleden het zou,
Moeten slijten.
Als dat al gaat?
Want het is al gebeurd.
Ik kan er niets meer aan veranderen.
Het is een stukje verleden.
Waarvan het wissen niet bestaat.

© Copyright Verwijderde gebruiker