Zachte tranen
Zachtjes vallen tranen..
Onhoorbaar op mijn gezicht..
Ontroerd door mijn gevolens
Voor verdriet gezwicht..
Zoute tranen komen
Vallend omlaag
Wetend alles is anders
Niets meer hetzelfde vandaag
Snikken maken zich meester
Binnenin mijn lichaam diep
De weg naar bovenzoekend
Alsof een traan hen riep
De stilte is onhoorbaar
Maar maakt een diepe wond
Van verdriet en leegte
Die mijn tranen vond..
En door die wond..
Voel ik..
Dat ik..
Nog van je hou
En dat ik je eeuwig zal koestere
Ik hou nog altijd van je....
© Copyright gwendolin van osta
Ingezonden door
gwendolin van osta
Geplaatst op
21-02-2011
Over dit gedicht
Zachte tranen