blaadjes vallen

in het park staat een grote boom

en die boom die had een droom

die droom was om al zijn blaadjes bij te houden

maar dat kon niet door de winterse koude

dus een per een vielen de blaadjes af

en de boom die stond echt wel paf

hij had nog gevraagd lieve wind neem ze niet

het antwoord lieve boom heb geen verdriet

lente is er weer

en aan jouw prachtige takken blijven blaadjes groeien keer op keer

© Copyright charlotte

Ingezonden door

charlotte

Geplaatst op

12-02-2011

Over dit gedicht

ik probeerde de gevoelens van mensen die net iemand hadden verloren weer te geven en je moet de metafoor ook snappen

Tags

Dood Verdriet