Verdrietig en Bedroefd

Langzaam zie ik de lucht donker worden
Ik zie de zon verdwijnen
Ik zie de volle maan boven in het topje van de lucht
Ik zie prachtige gouden sterren schitteren

Maar wat ik echt zou willen zien..
Is dat er een ster zou vallen
Een ster helemaal voor mij alleen
Die me een beetje hoop gaf
En misschien wel een beetje geluk

Of is dat een rare gedachten
En is hoop en geluk niet voor mij bewaard
Blijf ik dan zo eenzaam
En vaak verdrietig en bedroefd

Totdat ik de zon weer zie opkomen
En de lucht weer lichtblauw is
De zonnestralen vel in mijn ogen
Geeft soms wel een kleine glimlach op mijn gezicht

© Copyright Iris Hulst