Rust gunnen

Wij willen je rust gunnen,
al is ons hart vol droefheid.
Je zien lijden en niet kunnen helpen,
was onze grootste smart.
Zwijgzaam...stil en zonder vragen,
wilde jij je ziekte dragen.
Je vocht met al je levenskracht,
voor elke nieuwe dag en nacht.
Zo ben je langzaam moegestreden,
uit ons midden weggegleden.
En na een dappere maar ongelijke strijd,
ben je uit je lijden nu bevrijd.

© Copyright cindywerbrouck

Ingezonden door

cindywerbrouck

Geplaatst op

30-01-2011

Over dit gedicht

GESCHREVEN VOOR MIJN DOOP PETER EN STIEFPA (CW) dooppepe01/05/1946-19/03/2010(slechts 64jaar) stiefpa22/07/1957-24/07/2010(slechts53jaar)

Tags

Overlijden