Rust gunnen
Wij willen je rust gunnen,
al is ons hart vol droefheid.
Je zien lijden en niet kunnen helpen,
was onze grootste smart.
Zwijgzaam...stil en zonder vragen,
wilde jij je ziekte dragen.
Je vocht met al je levenskracht,
voor elke nieuwe dag en nacht.
Zo ben je langzaam moegestreden,
uit ons midden weggegleden.
En na een dappere maar ongelijke strijd,
ben je uit je lijden nu bevrijd.
© Copyright cindywerbrouck
Ingezonden door
cindywerbrouck
Geplaatst op
30-01-2011
Over dit gedicht
GESCHREVEN VOOR MIJN DOOP PETER EN STIEFPA (CW) dooppepe01/05/1946-19/03/2010(slechts 64jaar) stiefpa22/07/1957-24/07/2010(slechts53jaar)