Dag papa

Nu is het alweer 4 maand geleden
dat jij van ons wegging
je laatste uren waren vreselijk
je had het zo benauwd

de dagen erna waren als een droom
alles moest geregeld worden
allemaal bezoek, kaartjes, telefoontjes
en jij lag daar maar

ik wou zo graag dat jij je ogen weer opende
en happend naar adem overeind zou schieten
maar helaas.. hoe graag ik het ook wou
het gebeurde maar niet

en dan komt het vreselijke moment
om je te moeten begraven
de kist die naar beneden zakt
en jij die weer een stukje van me weg gaat

later sta ik aan het graf
huilend, omdat ik weet dat je lichaam daar is
terwijl je ziel ergens anders is
ik mis je vreselijk pap

© Copyright Hopeful