Onvergeetbaar verdriet

Dagen gaan voorbij.
Weken gaan voorbij.
Maanden gaan voorbij.
Jaren gaan voorbij.
Maar jij blijft maar in mij.

Mijn verleden ik kan het maar niet vergeten.
De ene dag ben jij er en is het oke.
De andere dag ben jij er en stik ik bijna in jou.

En dat allemaal om die ene fout.
Een simpel woord van excuus ik kan het,
Wel vergeten.
Jij bent het al lang weer vergeten.

Maar ik loop levenslang met een litteken,
Op mijn ziel.
Iets wat niemand ziet wat alleen ik voel.

Accepteren zal ik het moeten maar weet niet hoe?
Doorgaan zal ik gaan.
Maar vergeten weet nog steeds niet hoe?

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

26-01-2011

Over dit gedicht

over verleden doorgaan maar hoe?

Tags

Accsepteren Doorgaan Maarhoe? Verleden