Littekens

Ik heb littekens
Littekens op mijn armen
Littekens op mijn huid
Littekens die zeggen wie ik ben
Die zeggen hoeveel verdriet en pijn ik heb
Die de littekens op mijn hart weerspiegelen
Verdwijnen zullen ze nooit
Misschien nog wat vervagen
Maar toch staan ze gekerfd
In mijn huid, mijn hart, mijn leven
Elke dag opnieuw
Word ik geconfronteerd
Met mijn fouten, mijn falen
En toch zal ik moeten verder leven
Aanvaarden wie ik ben
En hopen dat er ooit een dag zal zijn
Dat ik alles zal vergeten

© Copyright Magali Vandromme

Ingezonden door

Magali Vandromme

Geplaatst op

29-05-2008

Over dit gedicht

geschreven op 13/02/06

Tags

Automutulatie Pijn