De vissenvijver

In een vijver in de stad
Woont een gouden vis.
Hij is een beetje arrogant
En vindt dat hij het beste is.

Niet dat hij zich kan vergelijken,
Hij woont er heel alleen.
Maar, zo zegt de gouden vis,
Ik duld niemand om me heen.

De vijver staat voor het huis
Van de oude burgemeester.
En naast de vijver staat heel fier
Een prachtige groene heester.

In die heester komt heel vaak
Een koolmees lief en zoet
die aan de gouden vis vertelt
Over andere vissen die ze ontmoet.

Maar eigenlijk heeft de vis
Ontzettend veel verdriet
Omdat hij nooit eens iemand
van zijn soortgenoten ziet.

Hij past er echter voor
Dit met de koolmees te delen
Dat die vogel hem een koude vindt
Dat kan hem weinig schelen.

De koolmees echter is niet dom
En weet dat de arme vis
Onder zijn gouden schubben
Een arme sloeber is.

En heel pienter en beslist
bedenkt de vogel een plan
waarmee ze de gouden vis
een vleugel helpen kan.

Ze brengt een heel lief meisjesvisje
In haar snavel door de lucht
Naar de mooie vijver in de stad
En de goudvis slaakt een zucht.

Hij pocht niet langer meer
En is niet meer alleen
Hij heeft nu zijn meisje en
Honderd kindjes om hem heen

© Copyright wilma triest