De aarde huilt

De aarde huilt

Dus jij vindt jezelf zo intelligent
en doet datgeen wat wordt verwacht.
Jouw wetboek is het sacrament,
de reden voor jouw macht.

De meester kijkt stil op je neer,
je bidt jezelf het volste recht.
Al zwemt er haast geen walvis meer,
jouw leven is toch niet zo slecht?

Gewetenloos reken je af,
de bouwstof voor het aards bestaan.
Na alle liefde die ik je gaf,
maar mij laat je ten onder gaan.

Heel vroeger had je nog respect
en sprak je geest en weerGod toe.
Hoe krankzinnig werd jouw intellect
en maakt jouw God tot een goeroe.

Intelligentie of krankzinnigheid,
“ik” ga er langzaam aan kapot.
Geen leven tot in de eeuwigheid,
bezegeld is mijn aardse lot………


Voor een bezoek aan mijn site gaat u naar,
www.muziekteksten-gedichten.com

© Copyright Ludo Benninger