en weet je nog ...

blauw als van de bloemen
in het gele koren
waar halmen wiegen
op een zachte wind

als van ’t water dat zich spiegelt
aan een zon
die niet wil wijken voor de herfst

( en weet je nog
hoe ‘k je warmde
al die koude nachten
waarin blauw verbonden was met zwart )

blauw als van vergeet-mij-nietjes
tussen ’t gras
waar het gisteren verdronk
in de dauw van morgen

( en weet je nog
hoe blauw mijn lentejurk
en jij mijn ogen zocht
een glimlach in de jouwe )

weet je nog
hoe blauw de dagen waren
wij ijsjes aten, languit in het gras
hoe wij wolken keken
gezichten en ook dieren,
onze vingers verstrengeld in elkaar
we zagen ’t blauwe van een zomer

we merkten niet hoe dicht de winter
ons op de hielen zat




12-10-10






©lonely 1

© Copyright lonely1