De pottenbakker

Hij zet zijn handen in de klei
zijn voeten op de draaischijf
zijn oog richt hij op mij

Aandachtig kijk ik wat hij doet
zijn handen kneden vaardig
hij roept me dichterbij

Hij bepaalt de vormen al
volmaakt volgens zijn plannen
en glimlacht tegen mij

Hij legt zijn kunstwerk naast de zon
want het moet rustig drogen
en knipoogt dan naar mij

Het lijkt op niets dat lege vat
mij kan het niet bekoren
teleurgesteld bekijk ik hem

Dan komt het uur dat hij met vuur
dat aarden vat gaat bakken
aandachtig volg ik hem

Als hij de oven open maakt
schiet er een vlam naar buiten
en zegt zijn zachte stem

Ik maak van jou een heel nieuw mens
volg mij op al je wegen!

en ik… ja ik, gehoorzaam hém

© Copyright Corry van Emmerik-Koenekoop