Ik verloor papa

49 jaar ging er voorbij,
in 3 weken tijd,
ging je achteruit,
je lag daar,
in dat bedje,
je mocht niet veel meer eten,
je kon de eerste weken nog opstaan,
de laatste week kon je je bed niet meer uit,
je keek naar boven,
toen glimlachte je,
je zei dat je van ons hield,
wij geloofden dat het goed zou komen,
daar was niets van over,
je verloor licht je geheugen,
toen ik zei;
papa ik ben hier,
glimlachte je,
eerst zag ik je altijd thuis,
en nu zie ik je niet meer,
alleen je graf,
je ligt kilometers van ons vandaan,
en nu,
voel ik een leegte,
in dit huis,
want papa,
jij bent daarboven,
en kijkt naar me,
ik kijk terug naar de tijd,
met foto's van je,
papa, was je nu nog maar hier,
dan zou alles anders zijn,
dan had ik ook geen pijn,
de strijd was gestreden,
de maagkanker had al gewonnen.

© Copyright Terugblik