Wervelen in rozerood

het pad geurt
duizendschonen
uit mijn dromen
jouw passen lijken
bloemen te verrassen

in groen blad
een vogelparadijs
de beek is helder
en het water klatert
smelt kristallen ijs

we dansen op het
mos de zon breekt
door en maakt de
sluiers even los met
warme zachte handen

we wervelen in
rozerood geen bloot
maar zie het blozen
van de huid die zich
vertederend in liefde uit

rusten in de stilte
samen passen in
de goddelijke vouwen
het hemelse vertrouwen
dat we hebben in elkaar

© Copyright wil melker