Herfst

De kou en de regen en de harde wind
Ijzige kou in je ogen omdat je het moeilijk vindt
Moeilijk te aanvaarden dat ik anders ben dan jij
Moeilijk om te begrijpen wat er leeft in mij

De regen tikt een ritme tegen de ruiten
Moedeloos zwijgen we en kijken naar buiten
Hoe is het gebeurd dat we zo vervreemd zijn van elkaar?
Is de afstand die ons scheidt nog overbrugbaar?

De wind jaagt een kilte door de kamer heen
De kilte leeft ook in mijn hart, ik voel me alleen
Waarom mag ik niet zijn zoals ik werkelijk ben
Waarom doe jij zo afstandelijk zodat ik je niet meer ken?

Is het zo moeilijk mij te accepteren
Is het niet mogelijk mij te waarderen?
Ik wil zo graag mijn leven delen met jou
Maar jij ziet enkel wat ons uiteen drijven zou

Kijk naar de overeenkomsten, niet naar het verschil
Luister naar wat ik jou eigenlijk zeggen wil
Kom naar me toe, het is nog niet te laat
Ik wil niet dat dit zomaar voorbij gaat

Ik wil de dingen die ik doe met jou kunnen delen
Ik wil dat je ziet wie ik ben en daarin kan je een rol spelen
Als jij je blijft buitensluiten, ontken je een wezenlijk deel van mij
En dan is alles wat we hebben binnen de kortste keren voorbij

Dat besef maakt me heel erg bang voor wat er komen gaat
De angst dat jij al het mooie zomaar liggen laat
Niet ziet dat de groei positief kan zijn
Jij kijkt enkel naar het negatieve en de pijn

Ik heb de hoop samen oud te worden met jou
Jij bent de enige waarmee ik dat ooit wou
Maar dat houdt in dat je wel moet openstaan
Voor de veranderingen die ongetwijfeld komen gaan

Een relatie is iets dynamisch en we zijn niet meer zoals 10 jaar terug
De tijd verstrijkt en alles gaat nu heel vlug
Ik ben gegroeid en veranderd en kan niet anders dan mezelf zijn
Maar ik ben me bewust van jouw onzekerheid en jouw pijn

Ik zou willen dat ik het veranderen kon
Dat we terug konden naar waar het ooit begon
Maar dan zou ik mezelf daarmee tekort doen
Omdat ik nu niet meer ben zoals toen

En zoals ik toen was, zou ik ook niet meer willen zijn
De groei die ik doorgemaakt heb vind ik veel te fijn
Maar dat het mij vervreemdt van jou doet me verdriet
Hoop toch zo dat jij ook ooit nog het mooie ziet

© Copyright Harma Potze

Ingezonden door

Harma Potze

Geplaatst op

28-04-2008

Tags

Kruispunt Twijfel