Ontvlam graag op je schouder

ik kan je nooit
het lichaam laten zien
dat past in jouw gedachten

het donkerblond
de zachte mond je woorden
vragen en verwachten

je gaf een hand
ik las in lijnen jouw verlangen
liet me stiekem door je vangen

ik loop en spreek met je
ontvlam vaak op je schouder
samen steeds vertrouwder

geef me bloot
en schrijf de jaren af
je warmt je aan mijn gulle lach

jij hebt de weg gekeerd
de tred is zelfverzekerd
lopen heb je niet verleerd

© Copyright wil melker