afschuwelijke dromen
Als het licht ten onder gaat,
worden die geesten kwaad.
ze kruipen mijn hoofd in,
tegenstribbelen heeft toch geen zin.
er is geen licht er is geen zon
ik begreep zelf helemaal niet hoe dat kon
Ze verknoeien mijn leven
Ze willen me geen rust geven
boeken die bijten,
wezens die met spullen smijten
het houd maar niet op
ik had er zelfs een over een reuze dop
psychiater helpt zelfs niet
sowieso als hij nog meer stress in mijn kop giet
© Copyright Kirsten
Ingezonden door
Kirsten
Geplaatst op
09-12-2010
Over dit gedicht
ik schreef dit gedicht omdat ik last heb van enge nachtmerrie's