Schoolverdriet

In groep 3 van de basisschool was ik het zonnetje van de klas
Ik deed wat er van mij werd verwacht
Op een dag verhuisden we
Ik wist niet wat het mij bracht.

Een ander meisje werd ik
Met andere gedachten
Niet durven uitspreken
Een meisje dat bang was iets verkeerds te zeggen
Maar toch de hoop koesterde
Dat wat ik dacht durfde zeggen

Elke dag ging het weer
Dikzak, lelijkerd
Dan gingen ze weer tekeer
Telkens maar weer en weer en weer.

Als er niet een moeder mij stond op te wachten
Dan was het de leraren die zaten te smachten
Om een klacht over mij

Die onzekerheid die zo snel kwam
Ik ging me zelf haatten
Raad maar hoe dat zo gauw kwam

Niemand zag iets
Het ging ook allemaal zo in een flits
Mijn mond zat op slot
En doe dan maar een goed bod

Je bent van de basisschool af
Met nieuwe kracht
Een nieuw leven
Maar het begint opnieuw

Jezelf niet meer kunnen zijn,jezelf haatten
Oh wat doet dat een pijn
Beseffen doe je het op dat moment niet
Het interesseert mij geen biet
Begrijpen doen zij mij toch niet.

© Copyright Ikke