Praten zonder gesprek

blikken in ogen die
wijken voor kijken
in een cirkelend
praten zonder gesprek

nietszeggende stemmen
die zichzelf verwennen
overschreeuwen de harde
muziek wie kent ze niet

hun toon is gewoner
dan de ruis van de bomen
een vogel fluit zijn bestaan
hun lied is wel te verstaan

een middag gedichten
gevuld met gezichten die
iedereen anders beleeft ik wil
dat je mij als mezelf eens leest