Mijn papa

gaan we naar de zee
zie ik hem al kijken
een jongetje klein en onschuldig
daar is niets mee te vergelijken

we bekijken de golven
in gedachten varen we mee
naar mooie herinneringen
aan zijn papa die leeft in de zee

elk schelpje dat hij pakt
bekijkt hij zo 10 keer
om te kijken of de pijn zo over gaat
want het doet zo'n zeer

wanneer de zon vertrekt
en hij zijn ogen openslaat
geeft hij mij een kus
en neemt mij weer als een echte gentleman mee op straat.

© Copyright donja bleeker