Je staat er nooit alleen voor,

Je staat er nooit alleen voor,

Het leven gaat soms door diepe dalen,
Je weet het dan even niet meer, je blijft maar malen,
Vrienden ze zijn er wel, maar het blijft maar maren,
Je gedachten komen maar niet tot bedaren.

Totdat je tot Allah bidt,
En je merkt Hij is je echte vrind,
Bij Hem kun je huilen, Hij heeft begrip,
Hij helpt jou, uit je dal, mijn lieve kind.

Troost heb je bij Hem gevonden,
En het is, als een echt wonder,
De zon gaat weer voor je schijnen,
En je wordt met de dag, een beetje blijer.

Dan besef je, ik vergeet het nooit weer,
Wat Allah voor je deed,
Toen ik zat in een zware depressie,
Liet Allah mij de les zien.

Je weet nu, je staat er nooit alleen voor,
Allah, kun je vragen, vergeet dat nooit,
Komt dat vanuit, een oprecht gevoel,
Allah helpt, Hij geeft je weer moed.

© Copyright Said Mondria