De driehoek van vergeten

ik plak je poster
op een kale muur
in neonlicht je lijnen
maar krab je ogen uit
ze keken in mijn ziel
ontdekten mijn geheimen

je lichaam voelt koud aan
ik laat mijn handen gaan
langs neus en lippen die
zich vochtig in rood plooien
je ranke borsten die
gepunt mijn wellust dorsten

ik scheur de benen
van je lijf omdat je die
genomen hebt je billen
wil ik houden want in mijn
handen ronden ze precies
hun schaamteloos vertrouwen

voel de ribbels van beton
het hoekige van schouders
tast onder langs je buik
en raak waar alles om begon
de driehoek van vergeten daar
was ik thuis jij hebt dat ook geweten


wil melker
11/11/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl

© Copyright wil melker