Mijn geheim

Niet leven maar overleven
Niet nemen alleen maar geven
Elke dag voelt als een strijd, steeds weer
Ik vecht maar ga elke keer weer neer

De kracht om te vechten is eigenlijk op
Mijn leven is een masker, is een flop
Iedereen zou weglopen als ik zeg hoe ik me echt voel
Dus waarom zou ik dat doen?, wat is het doel?

Ik zou dan mijn grootste geheim moeten vertellen aan jou
En dat is mijn grootste angst, mijn geheim vertellen aan iemand van wie ik hou.
Want dan moet ik vertellen dat ik misschien niet ben wie ik ben
Maar wie ben ik dan? Iemand die ik zelf nog niet ken

Iets wat voor iedereen zo gewoon is en wat erbij hoort
is mijn vriend en tegelijk mijn ergste vijand, iets wat mij in de grond boort
Iets waar jij niet over nadenkt
Is wat mij een groot verdriet brengt
Hoe leg je iemand uit hoe het is zo te zijn
Dat je elke dag leeft met verdriet en pijn

Ik wil worden zoals ik ooit was
Maar wie was ik dan, waar ik over las?
Misschien heb ik wel nooit geweten wie ik ben
En moet ik kennismaken met deze nieuwe inwendige stem

En als ik dat doe en wordt zoals ik ben
een gelukkig persoon, misschien wel mijn eigen grootste fan
Zou jij mij dan bijstaan en mijn vriend(in) nog zijn
Zeg aub ja, want dan weet ik aan het eind van het gevecht ben jij nog daar en dat vind ik fijn.

Nu ik dit aan jou heb gezegd
Ga ik beginnen aan mijn grootste gevecht
De eetstoornis mag ik niet meer laten winnen
Het is tijd om na 11 jaar mijn echte leven te laten beginnen
Ik zal morgen nog niet zijn genezen en misschien volgend jaar ook nog niet
Maar weet wel dat er een dag komt dat ik vanaf die dag ten volle geniet

© Copyright antonette

Ingezonden door

antonette

Geplaatst op

02-11-2010

Over dit gedicht

eetstoornis

Tags

Eetstoornis Geheim Overleven Verdriet Vriendschap