Tranen van mijn verdriet
Als ik snachts naar de sterren kijk
laat ik tranen van verdriet.
Een traan voor het verleden
En niemand die ze ziet
Ik zit dan in een hoekje
stilletjes en alleen
en wacht dan op die traan
ookal is het er maar een
die traan zo sterk en machteloos
een traan vol met verdriet
ik durf hem niet te laten vallen
bang dat iemand hem ziet.
© Copyright <3
Ingezonden door
<3
Geplaatst op
02-11-2010
Over dit gedicht
Als het even niet meer gaat.