masker van verdriet

vechtend tegen je tranen, tranen van verdriet.
mensen proberen je te helpen, maar zien je problemen niet.
het is moeilijk te begrijpen wat er in je omgaat. mensen lijken te denken, dat het goed met je gaat.
je probeert een lach op je gezicht te vormen, een vrolijk meisje zonder zorgen.
maar elke keer als je lacht, is je echte gezicht verborgen.
verborgen achter het masker, het masker zonder verdriet.
waar van jij weet, dit ben ik niet.
ik ben het meisje met verdriet, met allerlei problemen.
waarvan ik weet, dat niemand ze weg kan nemen.
je wacht op de dag, dat je je masker af kan doen.
dat al je zorgen weg zijn, en er weer dagen zijn zoals toen.
toen je een klein meisje was, zonder de moeilijke dingen van deze tijd.
vroeger was alles anders, raakte je geen vrienden kwijt.
toen was alles leuk, en maakte je leuke dingen mee.
nu is alles veranderd, en draag je je eigen verdriet mee.

© Copyright lijneblubs