Gekwetst en belogen

Gekwetst en belogen…

Toegegeven mijn vertrouwen in jou is bijna niet meer te vinden…
Na dit alles is dat toch ergens te begrijpen…
Doch zou ik mijn hart en ziel terug aan jou willen verbinden…
De kans die je mij opnieuw wilt geven met beide handen grijpen…

Eerlijk…ja ik ben enorm achterdochtig nog meer dan ervoor…
Denk nog steeds dat je hem belt, ziet en dergelijke, erg tegenwoordig…
Toch weet ik ergens dat er geen redenen meer zijn daarvoor…
Zie je hoe ik mij voel en wat ik bedoel…allemaal zo tegenstrijdig …

Vertrouwen is één van de belangrijkst fundamenten in een relatie…
Nergens kan ik uit afleiden dat je voor mij kiest …
Leid dan ook tot heel wat frustratie…
Zie je dan niet dat je mij op deze manier verliest…

Intussen is de kogel door de kerk…
Ze heeft ons beiden op non-actief gezet…
Toch denk ik dat ze eerder mijn gevoelens beperkt…
Mij is het nu allemaal duidelijk ze wordt door hem “bezet”…

Vertrouwen…mja mijn wantrouwen was blijkbaar terecht…
Eindelijk want ik liep al dagen op de toppen van mijn tenen…
Het verdict is gevallen en is in mijn nadeel beslecht…
Toch zal ik blijven om haar geven maar nu neem ik de benen…

Snap niet dat mensen zo met iemand kunnen spelen…
Belogen, gekwetst, bedrogen,…alles wat ze zei ben ik gaan geloven…
Met zo iemand kan je je leven toch niet meer delen…
Het rare hieraan is dat mijn vuur voor haar nooit zal uitdoven…

Ok ja het is of was misschien een vlucht van haar…
Vind wel dat ze te ver is gegaan…
Nu pas heeft ze tijd nodig om alles te verwerken…raar…
Toch weet ik dat mijn gevoel niet zal overgaan…

Heb eerder het gevoel dat ze mij wilt sparen…
Dat ze hem volledig in haar macht heeft…
Tijd heeft ze nodig…excuses om niet alles te moeten verklaren…
Wetende dat mijn liefde oprecht is en in mij verder leeft…

Heb haar ook vaak gekwetst en belogen…
Nu zegt zij sorry het was niet mijn bedoeling om hetzelfde te doen…
Geloof me dit doet pijn, getuigt echt van weinig mededogen…
Wat ben ik daar nu mee heb verdorie al mijn tijd zitten verdoen…

Ergens wil ik een verklaring en absolute eerlijkheid…
Dacht dat ze dat was tot ze nu het tegendeel heeft bewezen…
Krijg ik toch nooit…denk ik dan in alle bescheidenheid…
Wou dat ze wakker werd en zei ik ben terug mijn oude zelve…ik ben verrezen...

Ik herken haar echt niet meer…
Ze lijkt niet meer de persoon die ze vroeger was…
Echt niet meer de persoon van weleer…
Er scheelt echt iets want ze loopt totaal niet meer in de pas…

Goed ik ben ze dus voorgoed kwijt…
Had het eigenlijk wel verwacht…
Toch heb ik spijt…
Had meer van ons leven verwacht…

Ben voorgoed mentaal verkracht…

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

15-10-2010

Over dit gedicht

Persoonlijk

Tags

Liefde Pijn Verdriet